مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن‌باند ثابت تا پایان سال 1399، بیش از 10 میلیون و 600 هزار عدد بوده که از فناوری‌های اینترنت پرسرعت، شامل ADSL، VDSL ، FTTX و TD-LTE با سرعت‌های متفاوت بهره می‌برند.
به گزارش پایگاه خبری تمدن لر به نقل از ایسنا ، طی سال‌های گذشته، روند استفاده از اینترنت از سرعت‌های کیلوبیتی در اینترنت دایال‌آپ، رفته‌رفته جای خود را به فناوری ADSL داد که سرعتی به مراتب بیش‌تر داشته و سرعت‌هایی تا 521 کیلوبیت بر ثانیه و حتی 16 مگابیت را هم پوشش می‌داد و اکنون نوبت به فیبر نوری است که سرعت‌هایی به مراتب بالاتر را برای کاربران به ارمغان آورد.
در حال حاضر، انواع سرویس‌های موجود اینترنت در ایران، به‌دلیل داشتن ویژگی‌های متمایز از هم، برای کاربران با شرایط مکانی و موقعیتی متفاوت ارائه می‌شود. یکی از انواع اینترنت پرسرعت، اینترنت ثابت است که اینترنت‌های ADSL ،VDSL و FTTX را شامل می‌شود؛ این دسته به یک مکان مشخص و محدوده جغرافیایی خاص یا بستر فیزیکی محدود هستند و خارج از این محدوده‌ی مشخص، امکان استفاده از این سرویس وجود ندارد.
طبق آمار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی تا پایان سه ماهه پایانی سال 1399، مشترکان خانگی و تجاری ارتباطات پهن‌باند ثابت، 10 میلیون و 600 هزار و 50 نفر را شامل می‌شود که تعداد مشترکان به تفکیک در جدول زیر آمده است:
اینترنت ADSL با استفاده از خطوط تلفن ثابت و بدون ایجاد مزاحمت برای تماس‌های صوتی (اتفاقی که در دایال‌آپ رخ می‌داد)، اطلاعات را از مراکز مخابراتی به روی مودم می‌آورد. اتصال اینترنت ADSL را می‌توان روی خطوط تلفن ثابت ایجاد کرد و نیازی به کابل‌کشی و نصب خطوط جدید ندارد. این سرویس با محدودیت‌هایی از جمله سرعت دانلود کمتر از 24 مگابیت بر ثانیه و سرعت آپلود کمتر از دو مگابیت روبه‌روست.
در مقابل، اینترنت VDSL روی بسترهای کابل‌های شبکه است و برخلاف ADSL از خطوط تلفن ثابت شهری برای انتقال اطلاعات استفاده نمی‌کند و نیاز به کابل‌کشی دارد. سرعت دانلود روی اینترنت VDSL نزدیک به پنج برابر سرعت دانلود ADSL است و سرعت آپلود آن نیز 10 برابر ADSL است.
این آمار سازمان تنظیم مقررات تا پایان سال 1399 حاکی از آن است که تعداد مشترکان خانگی اینترنت X-DSL مربوط به شرکت مخابرات ایران، بیش از چهار میلیون و 599 بوده و تعداد اشتراک‌های اداری و تجاری این سرویس، بیش از 336 هزار بوده که مجموع اشتراک‌های سرویس را به چهار میلیون و 935 هزار و 662 می‌رساند.
اینترنت فیبر نوری (FTTx) مبتنی بر کابل‌های فیبر نوری است و از کابل‌های مسی یا خطوط تلفن استفاده نمی‌کند و کابل‌های فیبر نوری انتقال‌دهنده اطلاعات هستند.
به دلیل استفاده اینترنت فیبر نوری از سیگنال‌های نوری، کیفیت و سرعت بیش‌تری نسبت به ADSL و VDSL دارد و می‌تواند یک کیفیت و سرعت را بدون در نظر گرفتن فاصله کاربر تا سرویس‌دهنده ارایه دهد و سرعتی بالغ بر یک گیگابیت دارد.
آمار رگولاتوری حاکی از آن است که مشترکان تعداد مشترکان خانگی اینترنت فیبر نوری مخابرات ایران تا پایان سه ماهه چهارم سال 1399، بالغ‌بر 149 هزار و 154 مشترک بود و تعداد اشتراک‌های اداری و تجاری این سرویس، 10 هزار و 268 مشترک بوده که مجموع اشتراک‌های فیبر نوری مخابرات را به 159 هزار و 422 می‌رساند.