به گزارش پایگاه خبری تمدن لر، در تقویم رسمی برای اکثر مشاغل روزی به‌عنوان بزرگداشت در نظر گرفته‌شده است که در این روز به‌صورت نمادین از فعالان آن حرفه تقدیر و تشکر به عمل آید. 17 مرداد به پاس شهادت خبرنگاری بود که در دل جنگ و آتش رسالتش را تا آخرین لحظه کنار نگذاشت .این روز در تقویم به‌عنوان روز خبرنگار ثبت‌شده و من یک خبرنگارم.

درست از اولین روزهایی که به این حرفه، هنر، شغل یا هر نام دیگری که بر آن می‌گذارید ورود پیدا کردم بارها برایم پیش‌آمده است که کسی با فهمیدن اینکه خبرنگارم، سریعاً شروع به پرسیدن سؤال‌های متعدد می‌کنند.

جذابیت‌های نام خبرنگاری شاید از اصل این حرفه بیشتر باشد. چراکه خبرنگار که باشی دیگر معنای زندگی شخصی را درک نمی‌کنی و تمام زندگی‌ات می‌شود تلاش برای مطالبه مردمی و ایجاد آزادی مدنی و در راستای احقاق آن تلاش می‌کنی. تمام این خواسته‌ها هزینه دارد و خبرنگار هزینه آن را لابه‌لای تمام ناملایماتی که از سوی مسئولان و حتی مردم شاهد است پرداخت می‌کند.

جایگاه خبرنگار بسیار رفیع است شاید از لحاظ مالی، حقوق و مزایای این قشر خوب نباشد ولی عشق به این‎کار دلیلی شده که در راستای پیشرفت، توسعه و اطلاع‎رسانی گام برداریم و بی‎خیال مشکل‎های روزمره فقط به رسالت‎مان فکر کنیم و قلم بزنیم.

بعضی تصور می کنند خبرنگاری کار پرهیجانی است و خبرنگاران کار سختی نمی کنند و مدام در حال تجربه های خوب و متفاوت هستند، به بهانه ی تهیه خبر سفر میکنند و کلاً لذت دنیا را می برند. غافل از اینکه تهیه خبر سَوای هیجانهایش گاهی رنج ها، دردسرها،غم ها، شادی ها، لبخندها، و درگیری های خودش را دارد.همچنین ناگفته نماند که نیاز به جسارت و پیگیری وروابط عمومی بالا و یا به اصطلاح عام، پوست کلفتی خاصی دارد.

متاسفانه هیچ حمایتی از خبرنگاران نمی شود و با آنکه مسئولان می دانند این حرفه از نظر مادی و پوشش بیمه ای کاملا بدون حمایت هستند برای جبران خسارت وارده به آنها قدمی اساسی برنداشتند .

اما خبرنگار هیچ گاه در برابر ناملایمتی ها عقب نخواهد کشید و با تنها سلاح خود که قلمش است ابتدا دردهای جامعه را بیان می کند و 17 مرداد ماه هر سال از دردهایش می نویسید تا شاید جایگاه موثر خودش به جامعه را بشناساند البته همانطور که ابتدا گفتم این داستان ادامه دارد…

قلم قاصر است برای نوشتن از اوج عزت این روز، این حرفه، این هنر و این رسالت. همین بس که خدمت همکاران رسانه ای عزیزم باید عرض کنم با هیچ بیانی، تلاش و مجاهدت و از خود گذشتگی شما را ارج نمی توان نهاد.

امیدواریم جایگاه خبرنگاران در کشورمان شناخته شود، امیدواریم به شرایط سخت زندگی خبرنگاران در ایران توجه شود، امیدواریم و ... تا بستر کاری حرفه ای همراه با رقابت سالم در شغل خبرنگاری فراهم شود تا از رکن چهارم دموکراسی در کشورمان به نحو احسن بهره برداری شود. ان شاالله»

همکار رسانه ایِ عزیز! هرروز، روزِ توست. تمام ایامی که قلم در دست داری روزِ خبرنگار است پس هرروزت مبارک…