به گزارش پایگاه خبری تمدن لر، شهرام شرفی/ یافته: در خبرها آمده است که باغ‌وحش کاسیت خرمآباد که البته شاخص‌های استاندارد یک باغ‌وحش را ندارد و می‌بایست نام قفس یا زندان حیوانات برای آن انتخاب می‌شد تعطیل شده است و حیوانات آن نیز به استان‌های دیگری واگذار شده‌اند.
این مکان از همان ابتدای کار در محل بام خرمآباد ساخته شد و البته جانمایی آن می‌بایست به گونه‌ای می‌بود که حداقل 20 هکتار زمین برای آن لحاظ شود.
همانگونه که مدیرکل دامپزشکی استان لرستان، جناب دکتر زبردست هم بیان کرده است حقوق حیوانات در این مکان رعایت نمی‌شده است.
برای مثال، چگونه می‌توان تعداد سه شیر را در یک قفس کوچک، جا داد و نگهداری کرد؟!
فلسفه طراحی معماری مکانی به نام باغ‌وحش این است که مردم را به طبیعت‌گرایی، حقوق حیوانات و محیط‌زیست علاقه‌مند کند و در این رابطه به مردم آگاهی بدهد نه اینکه اگر مردم به این مکان بروند حس دلسوزی به علت قفس بودن محیط به آن‌ها دست بدهد!
اینکه تعدادی اتاق یا همان قفس در کنار همدیگر چیدمان شوند و انواع و اقسام حیوانات در این قفس‌ها نگهداری شوند نه با ذات فلسفه طراحی باغ‌وحش سازگار است و نه با رعایت حقوق حیوانات و نه با آموزش عموم برای دل‌بستگی و علاقه‌مندی به طبیعت و محیط‌زیست.
متأسفانه، هم در همان ابتدای کار، جانمایی این مکان اشتباه بوده است و هم بعد از دوران استانداری جناب دکتر دهمرده، تلاشی اثرگذار توسط متولیان بعد از ایشان هم صورت نگرفت تا جانمایی استاندارد جدیدی صورت بگیرد و بر اساس رعایت شاخص‌ها و استانداردهای علمی باغ‌وحش، مکان جدید با لحاظ کردن مقدار کافی زمین و خصوصیات کالبدی باغ‌وحش، ساخته شود (برای مثال در نظر گرفتن 30 هکتار زمین).
یک حیوان وقتی در محیط باغ‌وحش قرار می‌گیرد بایستی فضای کافی برای گشت‌وگذار تحرک جسمی داشته باشد؛ همچنین تغذیه حیوانات متناسب با نیازهای واقعی و طبیعی آن‌ها باشد و بهداشت جسم و روان آن‌ها نیز کاملاً رعایت شود.
ناگفته پیداست باغ‌وحش کاسیت خرمآباد، اگر از منظر علمی نگاه کنیم باغ وحش نبود؛ بلکه چیدمان «چند اتاق قفس‌گونه» در کنار یکدیگر برای نگهداری از حیوانات بود!
اگر می‌خواهیم یک کار را انجام بدهیم از همان ابتدای کار می‌بایست بر اساس طراحی کارشناسی شده، آن را انجام داد و همه می‌دانیم که از نظر طراحی و معماری یک باغ‌وحش استاندارد، می‌بایست در ابتدای کار، زمین مناسب متناسب با شرایط جغرافیایی و اقلیمی منطقه‌ی موردنظر (مثلاً 20 هکتار) فراهم کرد و بعد بررسی و تحقیق علمی کرد درباره‌ی این موضوع که متناسب با اقلیم منطقه، کدام حیوانات را می‌توان در باغ‌وحش، نگهداری کرد.
آن‌هم باغ‌وحشی که حداقل استانداردهای طراحی باغ‌وحش را داشته باشد و چیزی شبیه «قفس تنگ» برای حیوانات نباشد.