فاطمه کردعلیوند- تمدن لر، ن والقلم ومایسطرون. آری کلمات حرمت دارند. کلمات می توانند دلی را بدست آورند و در مقابل می توانند دلی را آزرده و پژمرده کنند. می توانند جامعه ای را امیدوار کنند و در مقابل می توانند شهری را در سکوت و انزوا ببرند. می توانند مردمی را به فکر فرو برده و دچار سردرگمی کنند. اینگونه است که سوگند به قلم و آنچه می نگارد یاد شده و باید حرمت کلمات حفظ شود و راهش صرفا حفظ صداقت است. 

خبرنگاری یعنی گذشتن از لحظه‌ها، دیدن دردهای مردم، ارتباط با هر قشری از جامعه، خبرنگار یعنی دایره ای از لغات و ملغمه ای از اتفاقات؛ خبرنگار کسی است که در آن لحظه هم می‌شنود، هم می‌بیند‌، هم می‌خواند، هم می‌گوید و هم می‌نویسد.

خبرنگاری یعنی تلاش برای بیان مشکلات و آلام بشری در قالب کلماتی سیاه و سپید، یعنی بی هیچ ادعا و چشمداشتی دلت را در گرو نگاشتن بگذاری.

اینک روز توست، روز خبرنگار، روزی که باید بیشتر از هر زمان دیگری از داشتن چنین حرفه ای به خود ببالی، بی خیال بی حرمتی ها و کم توجهی ها، می دانی که هیچ چیز تو را از پای در نمی آورد و باز هم با عشق به کارت ادامه می دهی و همین عشق است که قدرت تحمل دشواری ها را به تو می دهد.

کسی که نام خبرنگار برخود گذاشت، دیگر متعلق به خود نیست وبه جامعه تعلق دارد وباید صدا و چشم وگوش و مدافع جامعه و مردمش باشد.
و چه عشق و اصولی بالاتر از قلم فرسایی و چه ذوقی بالاتر از آنکه صادقانه و بدور از هرگونه تملق جایگذاری کنیم کلماتی که ارزشمندند و تراوش می کنند لحظه به لحظه در دل و ذهن مان.
خبرنگاران، قشری از جنس شرف، تعهد و در عین حال مظلوم که با وجود کار سخت و طاقت فرسا، از جمله صنف های کم درآمد جامعه محسوب می شوند، اما با عشقی وصف ناپذیر درعرصه وسیع اطلاع‏ رسانی تلاش می کنند وجان خود را بر کف نهاده کار و حرفه  ی خستگی ناپذیرخود‏ را نبال می‏ کنند.
روز خبرنگار روزی ست که  محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ جمهوری اسلامی، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسیدتا نامشان برای همیشه جاودان بماند و هفدهم مرداد ماه به عنوان روز خبرنگار بر اوراق تقویم‌ها ثبت شود. 
باری روز خبرنگار بر آنانکه بواقع دغدغه مندند و صادقانه قلم فرسایی می کنند گرامی باید. گرامی باد بر آنانکه مقید بر اصول اخلاقی و پایبند به حفظ حرمت کلماتند.

جان نباشد جز خبر در آزمون ** هر که را افزون خبر جانش فزون