قاسم نوری زاده ملی پوش لرستانی وزن 66- کیلوگرم  در پایان چهل و چهارمین دوره رقابت های قهرمانی بزرگسالان کشور که در ارومیه برگزار شد با کسب مدال طلا به صورت رسمی از دنیای قهرمانی جودو خداحافظی کرد.

به گزارش پایگاه خبری تمدن لر ، به بهانه این خداحافظی گفتگویی اختصاصی وخواندنی با این ملی پوش ارزنده داشتیم که در زیر می خوانیم:

چه زمانی و به چه صورتی فعالیت جودو را شروع کردید؟

قاسم نوری زاده هستم متولد سال 1370 در شهرستان خرم آباد، جودو را در سال 1387 زیر نظر برادر بزرگترم آقای هادی نوری زاده شروع کردم و خدا را شکر در همان سال شروع جودو در مسابقات المپیاد ایرانیان که در استان یزد برگزار شد توانستم اولین مدال کشوری خود را کسب و به اردوی تیم ملی جوانان راه پیدا کنم.

در ابتدای شروع ورزش شرایط بسیار سختی از لحاظ مالی داشتم به حدی که در تهیه یک جودوگی که از ابتدایی ترین وسیله ها برای هر جودوکار می باشد مشکل داشتم ، ولی علاقه و استعداد بسیاری که نسبت به جودو بود باعث می شد که هیچ وقت پا پس نگذارم و با تمام قدرت ورزش را ادامه دهم.

چه زمانی به رقابت های بین امللی اعزام شدید؟

اولین اعزامم به مسابقات بین المللی سال2010 به مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در کشور تایلند بود  و در همان رقابت‌ها مدال طلای مسابقات آسیایی جوانان رو که کسب کردم و همچنین عنوان فنی ترین جودوکار و ستاره مسابقات را نیز به دست آوردم.

یک سال مانده به اتمام دوره جوانان توانستم به درمسابقات بزرگسالان قهرمانی کشور مدال کسب کنم و به اردوی تیم ملی بزرگسالان را پیدا کنم و سپس به فیکس تیم ملی در وزن  66- کیلوگرم شدم ودر رده بزرگسالان ده سال عضو فیکس تیم ملی بزرگسالان در دو وزن 66 و 66- کیلوگرم به مسابقات بین المللی اعزام می شدم.

آقای نوری زاده چه افتخارات و مدال هایی در رقابت های بین المللی کسب کرده اید؟

در طی این سال ها عناوین مختلفی توانستم کسب کنم از جمله:

- مدال برنز مسابقات تیمی بزرگسالان آسیا 2018

- مدال طلای مسابقات کارگران جهان در کشور لیتوانی

- مدال برنز مسابقات قهرمانی جهان در رشته کوراش در سال 2015

- مدال نقره مسابقات بین المللی جام فجر

- مدال برنز مسابقات بین المللی تهران

- وچندین مدال دیگر در مسابقات بین المللی بزرگسالان...

در مورد سختی های که در ورزش جودو داشته اید صحبت کنید؟

سختی های زیادی در این مسیر داشتم ، سالهای سال در یک وزن  مسابقه می دادم، همین امر باعث رژیم های سنگین ، آسیب دیدگی های خیلی زیادی  می شد ،چون ورزش جودو ورزش بسیار سنگین میباشد که مصدومیت در این رشته خیلی زیاد دیده می شود ولی علاقه باعث می‌شد با قدرت بیشتر تمرینات خود را انجام دهم.

در طول دوران فعالیت جودو با چه مربیانی کار کرده اید؟

با مربیان بسیارخوبی، هم داخلی و خارجی در طول مدتی که در اردوهای تیم ملی حضور داشتم کار کردم، همه مربیانی که با آنها کار کردم به این مسئله اعتقاد داشتند که من یک روز قهرمان المپیک میشوم خود بنده هم در این مورد هیچ کوتاهی نکردم اما یکسری افراد هم بودند که نمی خواستند این اتفاق بیافتد ، شاید هم باید قوی‌تر کار می کردم.

در مورد المپیک و تلاشی که در این سال ها برای حضور در المپیک داشتید صحبت کنید؟

به خودم اعتماد داشتم که می توانم مدال المپیک بگیرم ، بارها حاضر بودم که به فدراسیون وقت آن زمان تعهد کتبی شفاهی و هرگونه که آنها می خواستند به آنها بدهند که در صورت این که بنده به آن هدف و موفقیت که پیش رو بود نرسم تمام هزینه‌های مالی را پرداخت کنم اما شرایط فراهم نبود و کاری از دست بنده هم بر نمی آمد.

من در اواخر سال 2017 و اوایل سال 2018 روند بسیار خوبی برای کسب سهمیه المپیک داشتم به طوری که رنکینگم را تا نفره سی ام دنیا ارتقا بخشیدم و خیلی راحت می توانستم کسب سهمیه کنم اما متاسفانه  موقع که می‌توانستم کسب سهمیه  کنم و امتیاز لازم را جمع کنم زمان بسیار کوتاه بود و خیلی زود آن شرایط  از دست رفت و روز به روز از کب سهمیه  و امتیاز لازم برای کسب سهمیه دور تر شدم.

مهمترین مشکلاتی که در دوران قهرمانی داشتید ؟

مهمترین مشکلاتی که  من داشتم این بود که واقعا بدشانس بودم و شانس با من یار نبود یکسری چیزهای دیگر هم هست که نمی خواهم در مورد آنها صحبت کنم و بگذار ناگفته بماند خیلی حرف‌ها برای گفتن دارم که چه چیزهایی چه اتفاقاتی و چه کسانی نگذاشتند که به آن موفقیت که هدف اصلی من بود برسم.

قاسم، چه شد که تصمیم به خداحافظی گرفتید؟

در ابتدای سن 28 سالگی این احساس را کردم که باید یک سر و سامان به زندگی ام داده شود و اگر تمام وقت خود را  پای ورزش بگذارم از جهات دیگر جا می‌مانم چون ورزش کردن در ایران به طوری نیست که به دید یک شغل به آن نگاه کرد، ما سال‌های سال است که ورزش می کنیم ولی هیچ وقت بیمه نبوده ام ازهیچ ارگانی و هیچ وقت از لحاظ مالی آنقدر تامین نشده ایم که به جز ورزش به چیزهای دیگر فکر نکنیم.

به خاطر همین تصمیم گرفتم میدان را به جوان ترها بدهم که بیایند و خودشان را نشان دهند و قطعاً در کشورمان کسانی دیگر هستند که استعداد دارند و می توانند جایگزین های بهتری برای بنده باشند ،بنده  از عرصه قهرمانی و ملی خداحافظی کردم ولی امیدوارم در جاهای دیگر و به شکل های دیگر تا جایی که بتوانم جودوی ایران کمک می کنم.

خداحافظی با جودو بعد از فوت مادرم سخت ترین خداحافظی در طول عمرم بود که انجام دادم که واقعاً سخت و تلخ می باشد اما به ناچار باید این کار را انجام می دادم.

در پایان از تمام کسانی که در این مسیر به بنده کمک کردند تشکر می کنم،به خصوص از خانوادم که سختی های زیادی کشیدند تا به این جا برسم ،متاسفانه  به آن هدفی که میخواستن نرسیدم و واقعاً از آنها عذرخواهی می کنم که این امر میسر نشد.
گفتگو : هادی کردعلیوند