در آستانه اجرای سنت کهن اصیل ایرانی سیزده به در هستیم که هر ساله، ایرانیان به دل طبیعت می‌روند و در این روز، براساس دورهمی‌های خانوادگی در دل طبیعت و احترام به طبیعت و طبیعت‌گرایی، نوروز باستانی را به پایان می‌رسانند.
اما امسال نیز همچون پارسال با شرایط قرمز کرونایی روبه‌رو هستیم و دورهمی‌های شلوغ خانوادگی اگرچه در فضای باز طبیعت است اما می‌تواند تشدید کننده شیوع موج دیگری از اپیدمی کرونا یا همان کووید 19 شود.
پس با نگاهی عقلانی و برپایه نگرش‌های علمی و بهره‌مندی از ذهنیتی علمی در شرایط فعلی، می‌بایست کوشش کنیم از اینگونه دورهمی‌های شلوغ خانوادگی و خویشاوندی، پرهیز کنیم.
به واقع در اینجا، نگاه به نگرش علمی، به ما می‌گوید که انعطاف‌پذیری فکری، رفتاری در این وضعیت داشته باشیم و رفتارهای برآمده از سنت‌های اصیل‌مان، متناسب با شرایط موجود قرمز کرونایی، تغییر یابد.
البته نهادهای ذی‌صلاح نیز مسئولیت دارند تا جایی که برایشان مقدور است و تا آنجا که قانون به آنها اجازه می‌دهد و شدنی است اجازه ندهند ما مردم، با ازدحام جمعیت، دورهمی‌های شلوغ‌گونه در کنار یکدیگر در وضعیت فعلی قرمز کرونایی در این روزها، برپا کنیم.
سیزدهم فروردین‌ماه هر سال به عنوان روز طبیعت نامگذاری شده است.
به طبیعت احترام بگذاریم و طبیعت و منابع طبیعی را تخریب نکنیم و نگاهی مبتنی بر توسعه پایدار و احترام به محیط زیست و صیانت از محیط‌زیست داشته باشیم.
پیام سیزده‌به‌در، توسعه‌ی پایدار است؛ توسعه و پیشرفتی که اساس آن، صیانت از محیط‌زیست و طبیعت برای نسل‌های حال و آینده است.
بخشی از توسعه‌ی پایدار، تلاش برای سلامت انسان است و در این شرایط تهدید کننده سلامت بشر به علت وضعیت قرمز کرونایی، بهترین راهکار، پرهیز از دورهمی‌های شلوغ خانوادگی و خویشاوندی است.
یادداشت : شهرام شرفی/ پایگاه خبری تمدن لر